Compassie

Al een paar maanden krijg ik met enige regelmaat de vraag wat ik met mijn verjaardag wil. En eerlijk gezegd heb ik geen enkel idee. En hoe langer ik er over na denk, hoe minder idee ik heb; Ik heb weinig behoefte aan nog meer spullen. We hebben eigenlijk al niet voldoende ruimte voor de spullen die we al hebben...

Waar ik wel behoefte aan heb zijn mensen om me heen die ongeveer gelijkgestemd zijn. Mensen die net als ik vinden dat je goed met de aarde, met natuur, met dieren, met andere mensen en met jezelf om moet gaan. Mensen die vooral willen leven vanuit compassie.

Dominantie

De burgemeester van Den Haag wil niet dat in het centrum van de stad op een groot scherm een bepaalde documentaire getoond wordt. De beelden zijn volgens haar te schokkend voor het winkelend publiek.

En ja, daar heeft ze gelijk in. Ik heb de bewuste documentaire gezien. En de beelden zijn heel schokkend. De beelden komen echter uit de realiteit van alledag. Een realiteit die afschuwelijker is dan welke horrorfilm dan ook.

In plaats van de beelden, zou die realiteit geboycot moeten worden. Maar terwijl de documentaire niet getoond mag worden, wordt niemand ook maar één strobreed in de weg gelegd bij het produceren en/of consumeren van datgene wat zoveel leed veroorzaakt.

Beste Pauline Krikke, burgemeester van Den Haag; als Dominion 2018 niet op een groot scherm getoond mag worden, omdat het te schokkend is, dan mogen de producten die voortkomen uit wat deze documentaire laat zien ook niet geproduceerd of verkocht worden. Ik roep u dan ook bij deze op tot een direct verkoopverbod van alle producten met dierlijke bestanddelen en het sluiten van alle bedrijven in Den Haag die dit soort producten verkopen.

Consumenten hebben niet alleen het recht, maar ook de plicht om te weten waar de goederen die ze kopen vandaan komen en wat de impact is van hun consumptiegedrag. Ook - en vooral - als de feiten niet echt prettig zijn.

Als de politiek/overheid de werkelijkheid als te schokkend bestempelt, mag dit niet zonder gevolgen blijven!

Bestellen

"Ja, maar het beest was toch al dood. Dan kan ik het net zo goed opeten."

Koe

Ik zag deze link staan op Facebook en wilde daarop reageren. Die reactie is iets langer geworden dan de bedoeling was, ging een eigen leven leiden en werd een eigen FB bericht in plaats van een reactie. En ja, na enig nadenken, vind ik de tekst ook blogwaardig. Bij deze dus.

Na de geboorte van een kalf wordt deze meestal zo snel mogelijk bij de moeder weggehaald. Dit tot groot verdriet van met name de moeder. Een verdriet dat ze ook dagenlang uit en wat door merg en been gaat.

Honds

In China en sommige andere Aziatische landen eten ze hond. In het westen vinden we dat een barbaars gebruik. Omdat het om honden gaat, en omdat wij, westerlingen, honden leuk vinden. Leuker in ieder geval dan koeien, kippen en varkens. Dat de dieren die wij eten vaak net zo intelligent en gevoelig zijn als honden en soms zelfs intelligenter of gevoeliger doet er voor ons niet toe. Het gaat om het idee.

Verrot

Pas geleden keek ik via Netflix naar de documentaire serie Rotten, welke diverse misstanden in de voedingsindustrie aan de kaak stelt. Wat mij opviel, en ook wel enigszins stoorde, is dat deze serie zich vooral concentreert op de impact die de genoemde misstanden hebben op de 'welwillende', 'goedbedoelende' Amerikaanse boer. Wat de impact van de diverse misstanden is op andere mensen, op gezondheidszorg, of op dieren en milieu wordt in een enkel geval wel benoemd, maar absoluut niet verder uitgewerkt. De Amerikaanse boer is in de meeste gevallen een held die zich maar met veel moeite staande weet te houden tegen de grote boze buitenwereld.

Schransfestijn

Het grote vreetfeest komt er weer aan. Zondag stond ik met mijn zoontje op de tram te wachten. Op de tramhalte staan 4 tramhokjes. En in elk hokje hangt een grote reclameposter van een bekende supermarktketen die beweert voor iedereen wat te hebben met kerst. Op elke poster stond een (ander) vleesgerecht afgebeeld.