Het geheim van een goed Sinterklaasverhaal

OK... Een hoofdpiet maakt in het Sinterklaasjournaal een grapje. Tenminste, voor volwassenen is het bedoeld als een grapje. Voor de kinderen maakt het onderdeel uit van een spannend verhaal.

Elk jaar weer verzinnen de bedenkers van het Sinterklaasjournaal een spannend verhaal die draait om de grote vraag of Sinterklaas wel of niet op tijd in Nederland aankomt en of er voor elk kind wel of niet een pakje is. Elk jaar gaat er wel weer van alles mis. Vaak door toedoen van niet al te slimme Pieten, en/of door problemen die door die Pieten niet al te slim worden aangepakt.

En elk jaar komt alles ook weer net op tijd goed. Op het allerlaatste nippertje. Zoals dat hoort bij een superspannend verhaal.

Luisterlijstjes

Het is december. En dus is het weer tijd voor de nodige eindejaarslijstjes. Wie was de meest invloedrijke Nederlander? Welke nummers werden het meest gedraaid op de radio? Welke artiest, acteur of politicus was het meest populair? Wat waren de bioscoopfilms met de meeste bezoekersaantallen? Alleen de Quote 500 ontbreekt; die lijst verschijnt al iets eerder in het jaar.

POLITIEK DEN HAAG! Spreek je uit!

Vannacht is het schip Madleen met ongewapende en vredelievende activisten en humanitaire hulpgoederen onderweg naar Gaza onderschept door het Israëlische leger. De activisten zijn aangehouden. De Israëlische minister heeft aangegeven dat de activisten weer terug naar hun eigen land zullen worden gestuurd. En daarmee lijkt de kous blijkbaar af. Vanuit de overheden in de EU blijft het oorverdovend stil. Zelfs de overheden van landen waar de activisten vandaan komen zeggen niet meer dan het minimale. Dat ze zullen proberen de activisten weer naar huis te krijgen. De actie van Israël wordt niet veroordeeld.

Compassie

Al een paar maanden krijg ik met enige regelmaat de vraag wat ik met mijn verjaardag wil. En eerlijk gezegd heb ik geen enkel idee. En hoe langer ik er over na denk, hoe minder idee ik heb; Ik heb weinig behoefte aan nog meer spullen. We hebben eigenlijk al niet voldoende ruimte voor de spullen die we al hebben...

Waar ik wel behoefte aan heb zijn mensen om me heen die ongeveer gelijkgestemd zijn. Mensen die net als ik vinden dat je goed met de aarde, met natuur, met dieren, met andere mensen en met jezelf om moet gaan. Mensen die vooral willen leven vanuit compassie.

Dominantie

De burgemeester van Den Haag wil niet dat in het centrum van de stad op een groot scherm een bepaalde documentaire getoond wordt. De beelden zijn volgens haar te schokkend voor het winkelend publiek.

En ja, daar heeft ze gelijk in. Ik heb de bewuste documentaire gezien. En de beelden zijn heel schokkend. De beelden komen echter uit de realiteit van alledag. Een realiteit die afschuwelijker is dan welke horrorfilm dan ook.

In plaats van de beelden, zou die realiteit geboycot moeten worden. Maar terwijl de documentaire niet getoond mag worden, wordt niemand ook maar één strobreed in de weg gelegd bij het produceren en/of consumeren van datgene wat zoveel leed veroorzaakt.

Beste Pauline Krikke, burgemeester van Den Haag; als Dominion 2018 niet op een groot scherm getoond mag worden, omdat het te schokkend is, dan mogen de producten die voortkomen uit wat deze documentaire laat zien ook niet geproduceerd of verkocht worden. Ik roep u dan ook bij deze op tot een direct verkoopverbod van alle producten met dierlijke bestanddelen en het sluiten van alle bedrijven in Den Haag die dit soort producten verkopen.

Consumenten hebben niet alleen het recht, maar ook de plicht om te weten waar de goederen die ze kopen vandaan komen en wat de impact is van hun consumptiegedrag. Ook - en vooral - als de feiten niet echt prettig zijn.

Als de politiek/overheid de werkelijkheid als te schokkend bestempelt, mag dit niet zonder gevolgen blijven!

Bestellen

"Ja, maar het beest was toch al dood. Dan kan ik het net zo goed opeten."

Koe

Ik zag deze link staan op Facebook en wilde daarop reageren. Die reactie is iets langer geworden dan de bedoeling was, ging een eigen leven leiden en werd een eigen FB bericht in plaats van een reactie. En ja, na enig nadenken, vind ik de tekst ook blogwaardig. Bij deze dus.

Na de geboorte van een kalf wordt deze meestal zo snel mogelijk bij de moeder weggehaald. Dit tot groot verdriet van met name de moeder. Een verdriet dat ze ook dagenlang uit en wat door merg en been gaat.