Kamer

Kees opende de deur. De gang was slecht verlicht. Hij stapte naar binnen. De vloer was volledig bezaaid met jassen, helmen en laarzen. Kamer 2 moest hij hebben. Op de kamerdeuren stonden geen nummers. Tenminste; niet leesbaar. Aan het eind van de gang stond een deur op een kier. Kees baande zich naar deze deur en klopte aan.

"Huh? Euh... binneuh!"

Kees stapte naar binnen. In de kamer was het donkerder dan in de gang. De gordijnen waren dicht en lieten weinig tot geen zonlicht door. Het burootje links van hem was bezaaid met troep. Kees kon nog heel vaag de vorm van een stoel ontwaren in de hoop kleren bij het burootje. Wat voor vloerbedekking er in de kamer lag, was niet te zien. Overal lagen kledingstukken, tijdschriften, boeken, cd's, papieren en hier en daar zelfs nog oude elpees. Er hing een geur in de kamer die Kees niet thuis kon brengen.

Rechts van hem zag Kees een bed. Slaperig keek de jongen die op het bed lag hem aan.

"Hoi, ik ben Kees. Ik kom hier wonen. Waar is kamer 2?"
"Euh, ja? Euh, dat is euh... hhhheeeelemaal aan het begin, maar dan euh... lllinks... ja, links!"
"Okee! Dank je!"
"Euh...ggggeen probleem. Geen prrrooobleem!"

Kees liep weer terug naar het begin van de gang. Mijn god, dacht hij, wat een zooi hier. Hij opende de deur van zijn kamer. Die was helemaal leeg. Op een metalen bed, een oud gammel burootje en een simpele stoel na. Hier kan ik wel wat van maken, dacht Kees. Hij had genoeg spullen om de kamer op te leuken.

Kees besloot even verder te gaan kijken. Naast zijn kamer vond hij de gemeenschappelijk badkamer. In het midden stond een wasmachine. Zowel de wasmachine, als de vloer rondom de wasmachine waren volledig bezaaid met vuile was. Er stonden 2 wasbakken in de badkamer. Eentje was redelijk de schoon. De ander gewoonweg smerig. Voor de 2 wc's gold precies hetzelfde. Kees vond dat hij meer dan genoeg gezien had. Moest hij hier gaan wonen?

Kees liep naar de ruimte die hij tegenover zijn kamer had gezien. De keuken. Tenminste, wat daarvoor door moest gaan. Kees schrok van de puinhoop die hij aantrof. De vloer was bezaaid met lege bier-, wijn- en frisdrankflessen. Op het fornuis stonden 4 gebruikte koekepannen. Maar eentje was enigszins leeg. Het aanrecht was overladen met nog meer gebruikte pannen, vieze borden en bestek, glazen en kopjes. Op de keukentafel stonden 3 overvolle asbakken, bierblikjes en een open pak koekjes. Waar de kastdeuren en de koelkast mee besmeurd waren, wilde Kees niet weten. Maar schoon waren ze absoluut niet.

"Hee euh... Keehees was het toch he?"
"Yup"
"ikkeuh.... nou euh, ikke ben euh... Johohan! Je komt euh.. hier wohonuh?"
"Yup, dat is wel de bedoeling"
"Nou, euh... wwwehelkom. Zin in euhh... een kop thee?"

Kees stemde toe. Hij nam zich al wel voor om bij de stichting te vragen naar een andere woonunit. Dit was toch echt te gortig hier. Maar goed, even sociaal doen en een kop thee drinken moest wel kunnen.

"Wat studeer je" vroeg Kees, toen Johan hem een kop aanreikte.
"Euh... mmmoomenteel nniets, weeheet je. Ik euh wwwas het allemaal een beeheetje zat man. Dus euh, ik uh studeer een tijdje euh... niet!"
"okee." Kees had weinig zin om hier dieper op in te gaan. Hij vond Johan raar. Volgens Kees was hij ook zo stoned als een garnaal.
"Hoe lang woon je hier al"
"Een euh. Jaartje of euh... tweeh? Jjaah, zoiets".
"Okee" zei Kees weer. Veel meer wist hij ook niet te zeggen. Hij wilde nu toch zo snel mogelijk weg. Johan mompelde nog iets over zijn jaartje vrij af. Kees hoorde het amper. Vol afgrijzen keek hij om zich heen en hij vroeg zich af hoe hij hier beland kon zijn.

Na een tijdje vroeg Kees nog; "De ramen en deuren hier zien er niet echt stevig uit he?".
"Neuh, ach... " antwoordde Johan.
"Nooit last van inbraak ofzo"
"Huh?? Euhh... Neeh joh! We hebben hier 2 euh ddrrugsdealers op de gggrrroep zittuh, wwweet je. Die schrrrihikken wel een beetje afff... Niemand die euh... hier durrfft in te brreken... hahaha".

Kees deed zijn uiterste best om rustig te blijven. Hij had nu echt meer dan genoeg gezien en gehoord. Hij dronk zijn kop thee leeg en stond op.

"Nou euh, dank je wel Johan. Ik moet er weer vandoor"
"Tot euh... ziens gozer. Ik euh zie je nog wel?"

Ik dacht het niet, dacht Kees...