Verschil van mening

Zou je overwegen om een relatie of vriendschap te beëindigen als je er achter zou komen dat de bewuste vriend of vriendin een tegenovergestelde mening had over het homo-huwelijk, abortus of euthanasie?

Deze vraag kwam ik tegen op Livejournal (waarbij ik euthanasie overigens zelf maar even heb toegevoegd). En ik vind het wel een vraag die de moeite waard is om er minstens even over na te denken.

Ik denk dat het sowieso niet erg voor de hand liggend is om heel erg sterk bevriend te raken met iemand die heel anders denkt over voor jou erg fundamentele zaken. Of dat nou om bovengenoemde of andere essentiële levensvragen/meningen gaat. Zo'n vriendschap heeft volgens mij niet veel kans op slagen en bloedt al snel dood. Nog voordat er sprake is van een hechte, diepgaande (als dan niet vriendschappelijke) relatie. Mensen hebben van nature een neiging om hun vriendschappelijke contacten te zoeken bij gelijkgestemden en een afweer van (extreem) andersdenkenden. Soort zoekt soort. Binnen vriendschappen heb je toch vooral ook behoefte aan bevestiging van je eigen normen en waarden.

Ik heb ook niet het idee dat ik vrienden heb die heel erg sterk verschillend denken over bovenstaande zaken. Nuance verschillen kunnen er altijd zijn. Iemand kan bijvoorbeeld een bepaalde mening ergens over hebben, waar je het op zich niet mee eens bent, maar waarbij je de argumentatie van de bewuste persoon wel goed kan begrijpen en respecteren.

Jaren geleden had ik een homo als collega. Ik kon goed met hem opschieten en we hebben ook menig goed gesprek gehad. Ook een keer over het homo-huwelijk, dat toen nog geïntroduceerd moest worden. Hij vond dat het huwelijk specifiek bedoeld was voor gezinnen. Dus voor man en vrouw die de bedoeling hadden om samen kinderen te krijgen en op te voeden. Op zich kon ik hem zat tegenargumenten geven (en tegenwoordig zou ik er nog veel meer ophoesten), maar ergens had ik toch respect voor zijn opvattingen.

Mijn belangrijkste reden om voor het homo-huwelijk te zijn, ligt geworteld in het allereerste (en voor mij allerbelangrijkste) artikel van de grondwet. Aan dit grondwetsartikel heb ik al eerder een blog gewijd; Ons gelijkwaardigheidsbeginsel; Afblijven!!! Ieder mens is gelijkwaardig! Dat is mijn (heilige) uitgangspunt. En ik hekel elke opvatting die daar tegenin gaat.

Met zijn redenatie ging mijn collega op zich niet voorbij aan het gelijkwaardigheidsbeginsel. Hij vond homo's geen tweederangsburgers. Maar hij vond wel dat voor partners van gelijke sexe een samenlevingscontract voldoende mogelijkheden moest geven. Prima! Niet mee eens. Wel respect voor. En geen reden om een vriendschap voor op te geven.

Zou iemand echter beweren tegen het homo-huwelijk te zijn, omdat hij tegen homo's is, dan zitten we toch echt met een groter probleem. Een fundamenteel verschil van mening. Zo fundamenteel, dat deze een vriendschap echt in de weg zou komen te staan. Ik zou de vriendschap waarschijnlijk niet direct beëindigen, maar ik denk wel dat het meningsverschil de vriendschap zodanig in de weg zou komen te staan, dat voortzetting ervan flink bemoeilijkt wordt. Datzelfde geldt, wat mij betreft, voor alle overige opvattingen die het gelijkwaardigheidsbeginsel overschrijden. Mensen die anderen willen uitsluiten op basis van (on-)geloof of op andere gronden, hoeven niet snel op mijn sympathie te rekenen. Er zullen weinig deuren breed genoeg zijn om ons samen tegelijkertijd door te laten.

Hoe zit het dan met mij en het gelijkwaardigheidsbeginsel? Sluit ik andersdenkenden dan niet uit? Zie ik een ander als minderwaardig vanwege een andere mening? Nee, iedereen heeft recht op een eigen mening. Ik zal de ander misschien proberen te overtuigen van mijn mening. Maar verder respecteer ik de ander volledig en zal ik deze als persoon volledig in zijn of haar waarde laten. Alleen hoef ik niet met iedereen bevriend te zijn! Zelfs als het kon, zou het ook erg ongeloofwaardig zijn. En let wel; ik sluit een vriendschap ook niet volledig uit.