Kerstdrukte

Boos en gefrustreerd kwam Frank, na een dag hard werken, thuis. Onderweg naar huis was hij nog even naar de supermarkt geweest. Hij had maar een paar simpele dingen nodig gehad, maar het was zo ontzettend druk in de supermarkt geweest, dat hij pas na een half uur de supermarkt had kunnen verlaten. Normaal zou hij daar maar vijf, hooguit tien, minuten voor nodig hebben gehad. Met heel veel moeite had hij zijn boodschappen kunnen vinden tussen de vele kerstaanbiedingen en het andere winkelend publiek en dat zou de komende dagen alleen maar erger worden, vreesde hij. Doodmoe was Frank was ervan. Hij wilde rust!



Nog inwendig na-mopperend ruimde Frank zijn boodschappen op, trok een fles wijn open en schonk zichzelf een flink glas van het rode goedje in. Hij kon wel een goede slok gebruiken. Hij zette de TV aan en ging op de bank zitten.

Frank had een hartgrondige hekel aan de kerstperiode. Iedereen was alleen nog maar aan het rennen en vliegen. Er moesten cadeautjes worden gekocht en ingepakt, kaartjes geschreven, nieuwe kleding aangeschaft, kerstbomen opgetuigd, huizen gezellig gemaakt, kerstborrels bezocht. Het leek in deze laatste weken van het jaar wel alsof niemand meer tijd had voor de gewone, simpele dingen. Men was alleen maar druk met van alles en nog wat. En dat alles moest ook nog eens gebeuren in bittere kou en met een beetje pech door dikke lagen sneeuw of over spekgladde wegen.



Door al die drukte heen hoorde je ook nog eens van die irritante, misplaatst vrolijke muziek. Gek werd hij ervan. Het ergste vond hij nog wel Last Christmas van Wham. Dat dat ooit een nummer één hit was, prima. Maar dat was toch echt al heel lang geleden! Geen enkele reden om elk jaar maar weer eindeloos te herhalen. Zelfs een absolute klassieker als Bohemian Rhapsody van Queen werd in één maand tijd niet zo vaak gedraaid als die miskleun van George Michael met dat domme maatje van hem.



Hoe dichter je bij kerst kwam, hoe erger het ook werd. In de winkels werd het steeds drukker en zeker op de dag voor kerst was er geen doorkomen meer aan. Frank kon er maar erg slecht tegen. Hij snapte ook niets van dat ene kerstliedje 'All I want for Christmas, is you'... Als dat echt zo was, waar maakte men zich dan zo druk over. Dan zou een simpel hapje en drankje en verder heel veel rust toch meer dan voldoende moeten zijn. Als je de kerstdagen tenminste met de persoon van je keuze kon slijten. En zo niet, dan had al dat ge-ren en gevlieg al helemaal geen enkel nut. Toch?



Frank probeerde de drukte zoveel mogelijk te vermijden. Aan kerstkaarten sturen deed hij al jaren niet. Een kerstboom in huis hoefde ook niet voor hem. Kerstborrels vermeed hij en hij met een enigszins net shirt en een spijkerbroek, wat hij echt nog wel in de kast had liggen, zag hij er tijdens de kerstdagen zelf netjes zat uit.

"Idioot gedoe!", dacht hij bij zichzelf, en nam nog een flinke slok van zijn wijn. Hij zapte wat TV-kanalen langs, maar kon niets vinden wat hem boeide. Uiteindelijk besloot hij zijn favoriete AC/DC album op te zetten. Bij het vijfde nummer betrapte hij zichzelf toch op het luidkeels meezingen van een kerstnummer.



Franks humeur klaarde wat op. Hij kreeg zin in meer van dit soort muziek. Hij schenkte zichzelf nog een glas wijn in en doorzocht zijn toch wel aardig immense muziekverzameling op wat lekkere metal kerstnummers.





Frank begon steeds meer op te fleuren en al snel werden de nummers die hij uitzocht wat minder hard. Zijn negatieve gedachten over kerst was hij helemaal vergeten.



Na een tijdje muziek luisteren keek Frank eens rond in zijn woonkamer. Hij vond het er ineens erg kaal en ongezellig uitzien zonder kerstboom en versiering. Hij besloot er de volgende dag meteen maar wat aan te gaan doen. Hij had toch een vrije dag. Met een beter gevoel dan tijden ging hij naar bed. Waarom was het niet vaker kerst?