Groei

Wat je aandacht geeft groeit. Dus moeten we vooral geen aandacht geven aan negatieve dingen, maar alleen aan positieve dingen. Die stelling hoor ik tegenwoordig steeds vaker. Zaken die ons leefmilieu vervuilen, die pijn doen in ons hart, waar we niet mee willen leven. Negeer ze!

Bomen en struiken moeten regelmatig gesnoeid worden. Wildgroei en (potentieel) zieke takken moeten verwijderd worden, om ze gezond te houden. De natuur heeft de nodige trucjes in haar mars om hierin te voorzien. Bij gewassen die in een tuin staan zal de mens vaak zelf ingrijpen door dat wat niet gewenst is te verwijderen. Gebeurt dat niet en is er alleen aandacht voor de mooi gevormde takken en bladeren, dan komen deze snel in de verdringing en/of raken besmet met allerlei nare ziektekiemen.

Op de lagere en vooral op de middelbare school ben ik enorm gepest. Nu, heel veel jaren later, ben ik daar wel overheen gegroeid en heb ik er ogenschijnlijk geen last meer van. Ogenschijnlijk! De littekens draag ik echt nog wel. Ze zijn alleen niet meer zo zichtbaar. Ik heb er mee leren leven, mee leren omgaan. Geleerd er omheen te gaan. Ondertussen zit ik echter niet voor niets in therapie, is het niet vanwege zweetvoeten dat ik geen enkele relatie lang in stand kan houden en kan ik maar moeilijk vriendschappen met mannen opbouwen.

Tuurlijk; ik kan dat prima omdraaien; Vriendinnen zat! Wie wil dat niet als vrijgezel? Yeah, right!

Maar goed, in principe heb ik mijn pestverleden wel redelijk verwerkt en ga ik er echt niet meer dagelijks onder gebukt. Het doet mij echter wel pijn als ik hoor of merk dat een ander gepest wordt.

Het zou makkelijk zijn om me daar niets van aan te trekken en me vooral bezig te houden met de dingen die me wel blij maken. Daarmee houdt het pesten echter niet op! De gepeste persoon blijft gepest, wanhopig en ongelukkig.

Ik heb uiteindelijk toch liever dat er dus wel iets aan gedaan wordt. Dat die persoon geholpen wordt in zijn/haar verdriet. Hulp krijgt bij de verwerking van het trauma die pestgedrag onherroepelijk tot gevolg heeft. En last but not least; dat het pestgedrag onmiddellijk ophoudt. Zodat de gepeste persoon uiteindelijk een gelukkigere toekomst voor zich heeft.

Dat gaat niet lukken zolang pestgedrag geen halt toegeroepen wordt en pesters niet gewezen worden op hun gedrag. Je kan van alles roepen over liefde, vriendschap en een mooie wereld; zolang negatief gedrag als pesten getolereerd (en/of genegeerd) wordt, zal het blijven bestaan.

Je kan honderd maal roepen dat je houdt van schone lucht. Ondertussen blijven de grote fabrieken vieze rook uitstoten. Om dat te keren, moet je eerst benoemen wat de negatieve effecten zijn van die vieze rook, om vervolgens met allerlei alternatieven te komen die zorgen voor een schonere productie.

Zo ook met pestgedrag. De pester moet eerst weten wat het negatieve effect is van zijn gedrag, wat voor schade hij aanbrengt bij de gepeste. Om vervolgens te leren dat de gepeste net zo goed mens is met gevoel. Iemand die behoefte heeft aan vriendschap, waardering en respect en dat ook verdiend.

Vaak komt pestgedrag overigens voort uit eigen verdriet of frustratie. Geen smoes om te pesten, maar wel zaken waar ook de pester mee geholpen moet worden om een beter en vooral gelukkiger mens te kunnen worden. Negeren werkt vooral dan dus alleen maar averechts.

Ik ben ervan overtuigd dat om positieve dingen een echte kans te geven om te groeien, negatieve zaken eerst opgeruimd moeten worden. Daarvoor zul je ze moeten benoemen en aanpakken. Met wegkijken en negeren blijft wat rot is in stand, en krijgt wat gezond juist geen kans.