Luisterlijstjes

Het is december. En dus is het weer tijd voor de nodige eindejaarslijstjes. Wie was de meest invloedrijke Nederlander? Welke nummers werden het meest gedraaid op de radio? Welke artiest, acteur of politicus was het meest populair? Wat waren de bioscoopfilms met de meeste bezoekersaantallen? Alleen de Quote 500 ontbreekt; die lijst verschijnt al iets eerder in het jaar.

De Radio2 Top 2000 trapte eerder deze week af met een mega campagne om toch vooral jouw favoriete nummers door te geven. De 2000 meest gestemde nummers worden later deze maand in volgorde van populariteit afgespeeld. En om de luisteraar aan de radio gekluisterd te houden beginnen ze met de nummers die onderaan de lijst staan. Als ze het andersom zouden doen, zouden luisteraars waarschijnlijk al snel een voor een afvallen; het beste is er dan al wel van af.

Ik vind het heel erg lastig, zo niet onmogelijk, om aan te geven wat mijn persoonlijke meest favoriete nummer is. Er bestaat zoveel goede muziek en elk nummer heeft wel zijn eigen betekenis, past bij andere emoties, of roept een bepaalde emotie op. Muziek kan vrolijk zijn, of boos, of juist heel verdrietig. Muziek kan aansporen tot dansen, tot je flink uitleven in de sportschool, oproepen om in actie te komen, of juist tot nadenken en tot bezinning te komen. 

Daarbij kamp ik ook nog met een ander euvel; ik heb een vrij brede muzieksmaak. Hoewel ik graag naar metal (sowieso al een heel breed spectrum met heel veel verschillende subgernes op zich) luister, ben ik ook absoluut niet vies van heel veel diverse andere muziekstijlen. Welke muziek ik luister is daarom vaak ook een kwestie van stemming, emotie en behoefte. Daar heeft de Top 2000 wel iets op gevonden; Je mag tegenwoordig maar liefst 35 verschillende nummers opgeven. Ik ben tot nu toe tot 15 nummers gekomen. En ja; dat voelt nog heel erg incompleet. Gelukkig is daar ook iets op gevonden; je kan het lijstje op een later tijdstip nog aanvullen en/of aanpassen.

Sinds enkele jaren zijn er ook de persoonlijkere lijstjes. Vooral de lijstjes die door Spotify worden samengesteld lijken tegenwoordig immens populair en worden massaal op diversie sociale media gedeeld. Ik zie zelfs berichten voorbij komen met de 'gemiddelde luisterleeftijd' van mensen. Wat dat precies mag voorstellen? Geen idee. Kijkt Spotify daarbij naar de muzieksoort waar je naar luistert en word je als hoogbejaard bestempeld als je regelmatig Fans Bauer draait en als kleuter als je perongeluk een keer K3 hebt opgezet? Wordt er gekeken naar het geboortejaar van de artiest of de releasedatum van het album waar je het meest naar luistert? Wordt er gekeken naar de hoeveelheid beluisterde liedjes die over de dood gaan of over het nemen van afscheid van een dierbare? Wordt de gemiddelde volume waarop je luistert gecombineerd met de grootte van de letters die je hebt ingesteld en op basis daarvan een inschatting gemaakt van hoe hard je toe bent aan een leesbril en/of gehoorapparaat?

Leuk die lijstjes natuurlijk. Maar ik vind het vooral belangrijk dat de artiesten waar ik graag naar luister ook enigszins eerlijk worden betaald. En wat Spotify per stream betaalt aan artiesten is, zeker in verhouding met het abonnementsgeld wat ze van jou als luisteraar vragen, nou niet echt om te juichen. Om nou voor elk nummer wat ik wil horen apart naar een platenzaak te gaan, gaat ook wel weer een beetje ver. En alleen nog maar concerten bezoeken wordt ook een hele dure en tijdrovende business. En dus ben ik halverwege dit jaar overgestapt naar een streamingsdienst die per stream iets meer betaalt aan de uitvoerende artiest; Tidal.

Ook Tidal blijkt jaarlijstjes te maken op basis van luistergedrag. Ze maken er alleen nog geen hapklare plaatjes bij waarmee je makkelijk je volgers op sociale media kan spammen. En ook mijn 'luisterleeftijd' is me gelukkig bespaard gebleven.

Maar goed; jullie zijn natuurlijk wel razendbenieuwd naar hoe mijn lijstjes eruitzien. En of er niet op een of andere manier toch iets te zeggen valt over mijn luisterleeftijd. Anders waren jullie natuurlijk allang afgehaakt bij dit schrijfsel... Ik zal proberen het enigszins compact te houden.

De artiest waar ik (sinds juli dit jaar) volgens Tidal het meest naar geluisterd heb is; Alice Cooper. Andere artiesten die ik veel beluisterde waren onder meer;

Therion

Avatar

Sonate Arctica

Soen

Ayreon

Anathema.

Het meest door mij beluisterde album was een uitvoering van het Requiem van Mozart.

Niet geheel verrassend; in oktober deed ik zelf mee aan een concert waarin dit meesterwerk werd uitgevoerd. Andere veel door mij beluisterde albums waren; 

Vovin van Therion

Don't Go In The Forest van Avatar

The Revenge Of Alice Cooper van... (je raadt het nooit) Alice Cooper

Memorial van Soen.
Ecliptica van Sonate Arctica
Serenades van Anathema
Black Wind, Fire And Steel van Manowar
Borderland van Amorphis

en niet te vegeten; het legendarische Rumours van Fleetwood Mac.

Het nummer wat ik het vaakst door Tidal liet afspelen was Phoenix Rising van Annihilator.

Bij de overige veelgedraaide nummers worden vooral nummers van het hierboven genoemde album Vovin van Therion genoemd, aangevuld met 

Full Moon van Sonata Arctica
Glory To The Brave van Hammerfall
Stand My Ground van Within Temptation
en last but not least; Tonight We Must Be Warriors van Avatar

Met een hoofrol voor het Requiem van Mozart en Alice Cooper ziet het er voor mijn luisterleeftijd dus niet al te best uit. Een allang overleden componist met een muziekstuk dat geheel in het teken staat van de dood. En een artiest die, alhoewel hij op het podium nog rondspringt als een tiener met de energie van een jonge hond, vanwege zijn zeer respectabele leeftijd toch wel zijn afscheidstournee heeft aangekondigd. Ik hoop hem komend jaar op Graspop dus nog 1 keer te zien.

Ook de albums Vovin, Serenades en Rumours spreken qua jeugdigheid niet echt in mijn voordeel. 

Die lijstjes geven natuurlijk wel een heel vertekend beeld. Zo mis ik bijvoorbeeld nog het nummer The Eagle Flies Alone van Arch Enemy die ik toch ook wel regelmatig beluister. En dat Queen, The Halo Effect, Dream Theater en Savatage nergens voorkomen is ook wel een beetje apart. Maar niet helemaal verrassend; Ik gebruik Tidal dus pas sinds een half jaar en meestal tijdens mijn werk (als ik niet in een of ander overleg zit) in een autoplay modus. In de auto staat tegenwoordig steevast Kink Destortion op. En als ik thuis lui op de bank zit en een keer geen nieuws, serie of film kijk dan zet ik toch ook nog regelmatig Youtube op. 

Heb ik verder nog een goede afsluiter of conclusie bij dit hele verhaal? Nee! Of ja! Toch wel! Voor elk genoemde nummer of album geldt een bindend luister- en stemadvies! Volgend jaar dus ook allemaal terug te vinden in jullie lijstjes! En in de Top 2000!